ούλεξ

(ulex). Δικοτυλήδονο φυτό της οικογένειας των ψυχανθών ή πιπιλιονικών, της τάξης των χεδρωπών ή χεγκουμινωδών, με περίπου 20 είδη, που ζουν στη δυτική Ευρώπη και στη βόρεια Αφρική. Είναι θάμνοι αγκαθωτοί με φύλλα λεπιοειδή εκτός στη βάση. Τα άνθη τους είναι κίτρινα, μασχαλιαία στην άκρη των κλαδιών, με κάλυκα δίχειλο. Τα κίτρινα άνθη τους δίνουν ζωηρό κίτρινο χρωστικό. Τα τρυφερά κλαδιά μερικών ειδών, αποτελούν τροφή την καλοκαιρινή εποχή σε ζώα, κυρίως στα άλογα, αφού πρώτα, με ραβδισμό, απαλλαγούν από τα αγκάθια τους. Το ξύλο του φυτού είναι κατάλληλο για θέρμανση. Μερικά είδη καλλιεργούνται και ευδοκιμούν σε αμμώδη και ηλιόλουστη γη. Πρέπει όμως να σπείρονται επί τόπου γιατί δεν αντέχουν σε μεταφύτευση. Ο πολλαπλασιασμός τους με σπορά γίνεται την άνοιξη, πολλαπλασιάζονται όμως και με μοσχεύματα τα σπουδαιότερα είδη είναι ο ούλ. ο Ευρωπαίος, θάμνος 1-2 μ., πολύκλαδος, γκριζοπράσινος και με αγκάθια. Έχει φύλλα αειθαλή, αγκαθωτά χωρίς παράφυλλα και άνθη μεγάλα κίτρινα. Άλλο είδος που καλλιεργείται είναι ο ούλ. ο νάνος, θάμνος νανώδης και πυκνοφύτρωτος.

* * *

ο

βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια φαβίδες τής τάξης φαβώδη και περιλαμβάνει 26 περίπου είδη αειθαλών αγκαθωτών θάμνων που απαντούν στις παράκτιες ζώνες τής Ευρώπης και τής βόρειας Αφρικής, ορισμένα από τα οποία καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά και είναι γνωστά στην Ελλάδα με την κοινή ονομασία σχοίνα.